Kasper Napoleon Wysocki
Kasper Napoleon Wysocki (1810–1850) – polski kompozytor i pianista.
Urodził się w Pińczowie[1]. Był synem prorektora Liceum św. Anny w Krakowie. Muzyki uczył się początkowo w Krakowie; od ok. 1824 r. studiował w Berlinie u Carla Arnolda, a od 1829 r. w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie u Józefa Elsnera. Na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XIX w. dużo koncertował w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Dreźnie, jednak wątłe zdrowie nie pozwoliło mu rozwinąć kariery pianistycznej. Zmarł przedwcześnie w Zurychu po kilkumiesięcznym leczeniu, które odbył w Bad Ems w Niemczech.
Komponował marsze i tańce orkiestrowe (wśród nich wiele opatrzonych patriotycznymi tytułami, jak np. Walc rewolucyjny ofiarowany prawym Polakom), utwory fortepianowe (głównie krakowiaki i mazury) oraz pieśni, z których znaczną popularność zdobyła w pewnym okresie pieśń Sen anioła. Niektóre ze swoich utworów opublikował w Warszawie i Lipsku.
Mirosław Płoski
[1] Na temat miejsca urodzenia zob. m.in. Wspomnienie o K.N. Wysockim, „Biblioteka Warszawska” 1851, t. 4 (44), s. 573–574 (artykuł sygnowany inicjałami O.K.). Według niektórych źródeł Wysocki urodził się w Warszawie, co jednak nie wydaje się prawdopodobne.
Utwory:
- Chłopiec i dziewczyna
pieśń z towarzyszeniem fortepianu - Modlitwa sieroty
pieśń z towarzyszeniem fortepianu