Johann Gottlieb Naumann Sinfonia nr 3 B-dur do dramma per musica „Ipermestra” do libretta Metastasia
Części: Allegro — Andantino — Presto
Obsada: vni I, II, vle, bassi, 2 ob., 2 cr., 2 tr. (ad lib.)
Wenecja 1774 r.
- KB 2561
- DM 1241
- CD DM 1241 (+supl.)
Zobacz fragment oryginalnego zapisu nutowego w pliku PDF
Zobacz fragment odpisu sporządzonego za pomocą edytora nutowego
Posłuchaj utworu (Flash – zezwalaj):
Kamerata Krakowska, dyr. Matthias Hermann
Trzyczęściowa sinfonia B-dur Johanna Gottlieba (inaczej: Amadeusza) Naumanna stanowi wdzięczny przykład klasycznej pogody ducha. Obsadę symfonii stanowią – oprócz kwintetu smyczkowego – dwa oboje, dwa rogi i dwie trąbki.
Część pierwsza utworu zachowuje formę sonatową, w której jednak brakuje samodzielnego, wyraźnie wyodrębnionego przetworzenia. Melodyka i struktura tej części ciążą bardziej w kierunku Mozarta niż ówczesnego Haydna – swoboda narracji i czynnik wirtuozowski nie wykraczają tu poza granice formalne.
Część wolna to rondo, którego szczególny wyraz polega na wyeksponowaniu partii altówek. Obydwa kuplety są grane wyłącznie przez skrzypce i altówki divisi, dzięki czemu odznaczają się delikatnym, kruchym brzmieniem typowym dla „wysokich” smyczków.
Część ostatnia, Presto (utrzymana również w formie ronda) emanuje pełnią wirtuozowskiego esprit.
Najważniejszą funkcję w całej symfonii pełnią pierwsze skrzypce – zarówno jako jedyny głos tematyczny, jak i spiritus movens wirtuozerii.
Matthias Hermann
tłumaczenie: Mirosław Płoski
