Johann Gottfried Arnold I Koncert na wiolonczelę i orkiestrę C-dur op. 1
Części: Allegro — Andante sostenuto — Polacca
Obsada ork.: vni I, II, vle, bassi, fl., 2 ob., 2 fg., 2 cr., 2 tr., timp.
(wiolonczela solo zamiennie z altówką solo)
Offenbach am Main 1802 r.
- KB 2475
- DM 25
- CD DM 25 (+supl.)
Zobacz fragment oryginalnego zapisu nutowego w pliku PDF
Posłuchaj utworu (Flash – zezwalaj):
Lev Sivkov – wiolonczela, Kamerata Krakowska, dyr. Matthias Hermann
(live recording)
Pierwszy koncert wiolonczelowy C-dur Arnolda (z 1802 r.) charakteryzuje się wszechstronnym wykorzystaniem możliwości technicznych wiolonczeli; kompozytor zdradza tu również dokładną znajomość Haydnowskiego pierwowzoru. Jak wiadomo, Arnold był wiolonczelistą, a sztuki komponowania nauczył się głównie dzięki przepisywaniu partytur Mozarta i Haydna. Jego koncerty wiolonczelowe były wysoko oceniane przez współczesnych mu krytyków jako niewiele ustępujące młodzieńczym dziełom Beethovena.
Trzyczęściowa forma utworu nie odbiega od klasycznego wzorca; melodyka i pomysły formalne nawiązują do stylu Haydna. Po rozbudowanej części pierwszej, niezwykle wymagającej pod względem technicznym, następuje liryczne Andante sostenuto, natomiast końcowe rondo – oznaczone Polacca – stanowi bezpośrednie nawiązanie do kultury polskiej.
Kompozytor zadedykował koncert przyjacielowi, Johannowi Antonowi André (1775–1842), który w 1799 r. przejął po swym ojcu jedno z ważniejszych wydawnictw muzycznych tamtej epoki.
Matthias Hermann
tłumaczenie: Mirosław Płoski
