Trawniki w zabytkowym parku w Łańcucie
Park w Łańcucie o łącznej powierzchni 36,3 ha z czego ok. 24 ha stanowią tereny zielone, kształtował się na przestrzeni wieków. Najważniejsze prace wykonane zostały w II poł. XVIII wieku oraz w wieku XIX. Obecnie zaliczany jest do grupy najlepiej zachowanych i utrzymanych zabytkowych założeń parkowo-ogrodowych w Polsce. Składa się z dwóch zespołów: parku wewnętrznego w obrębie fosy oraz parku zewnętrznego położonego poza nią. W parku wewnętrznym wokół Zamku założono Ogrody: Włoski, Różany i Bylinowy. Pozostałą powierzchnię zajmują trawniki gazonowe z klombami i rabatami kwietnymi oraz skupiny i pojedyncze egzemplarze drzew.
Park zewnętrzny w najbliższym sąsiedztwie fortyfikacji otaczających Zamek ma charakter krajobrazowy z alejami obsadzonymi lipami wokół fosy i głównej drogi prowadzącej do Zamku. Zarówno tu jak i w części wschodniej krajobrazowego parku zewnętrznego, pomiędzy fosą a aleją przecinającą park wzdłuż osi północ - południe, znajdują się trawniki parkowe.
W pozostałej części, na wschód od tej alei rozpościera się park krajobrazowy w stylu angielskim, ze swobodnym rozplanowaniem dróg przebiegających wśród łąk kwietnych. Prace pielęgnacyjne na terenie całego założenia parkowego prowadzone są przez cały czas, niezależnie od pory roku. Oprócz cięć sanitarnych i korekcyjnych przy drzewach i krzewach prowadzone są nasadzenia na klombach i rabatach oraz prace przy trawnikach na terenie całego założenia.
- TRAWNIKI GAZONOWE, o powierzchni ok 3 ha, zlokalizowane w parku wewnętrznym, koszone regularnie – jeden raz w tygodniu).
- TRAWNIKI PARKOWE, o powierzchni ok 6 ha, położone w parku zewnętrznym pomiędzy ul. 3-go Maja, ul. Zamkową i ul. Kościuszki od wschodu ograniczone aleją biegnącą pomiędzy Zameczkiem Romantycznym a budynkiem dawnego Zarządu Ogrodów, w którym obecnie mieści się Szkoła Muzyczna. Wymagają odmiennych niż gazonowe zabiegów pielęgnacyjnych z inną częstotliwością wykaszania (2-3 razy w miesiącu).
- ŁĄKI KWIETNE, o powierzchni ok. 15 ha rozpościerające się na wschód od wspomnianej wyżej alei, w części krajobrazowej o bogatym zasobie roślinności naturalnej, stanowiącej również miejsce życia ptaków i owadów. Koszenie odbywa się 2-3 razy w roku, pierwszy pokos przeznaczony jest na siano dla koni.
- TERENY POD DRZEWAMI obkaszane są na bieżąco w miarę potrzeb.
Trawniki gazonowe przed elewacją zachodnią. Fotografia około 1930 r.
Fragment łąki kwietnej w okolicach stawu. Fotografia około 1930 r.
Ogród włoski.
